Page 50 - ATA YAYINCILIK Rozetle Yolculuk Öykü Dizisi (8 Kitap)
P. 50
yordu. Öyle ya, rozetler çalışmayabilirdi. O da rozetleri
bir an önce deneyebilmek için sabırsızlanıyordu.
Ertesi gün cumartesiydi. Okul tatil olduğundan Bur-
cu Öğretmen’le Poyraz evlerindeydiler. Poyraz’ın baba-
sı işteydi. Kahvaltıdan sonra annesi sofrayı toplarken,
– Poyraz, komşu Aysun Hanım’la Kızılay’a gidece-
ğiz, dedi. Sen de gelmek ister misin?
– Yok anne, ben gelmek istemiyorum.
– Nasıl istersen oğlum. Ama buralardan fazla uzak-
laşma oldu mu?
– Tamam anne.
Candan Hanım, hazırlanıp evden ayrılınca Poyraz’ın
heyecanı tekrar depreşti. Az sonra öğretmeninin yanı-
na gidecek, rozetleri deneyeceklerdi. Ama... Acaba Al-
bay Güven evde miydi? Olsa bile öğlen olmadan evden
ayrılabileceğini umuyordu.
Saat on biri geçerken sabrının sonuna geldi. Evden
ayrılıp yandaki evin kapısına gitti. Parmağını zile uzatır-
ken kapı açıldı ve Albay Güven dışarı çıktı.
– Günaydın Güven amca, dedi Poyraz heyecanını
gizlemeye çalışarak.
Albay Güven, ona gülümseyerek baktı.
– Günaydın Poyraz. Bugün nasılsın bakalım?
– Teşekkür ederim efendim, siz nasılsınız?
49
