Page 9 - ATA YAYINCILIK Köyde Bir Yaz Tatili (10 Kitap)
        P. 9
     mutlu gözüküyordu. Çünkü babam da bu köyü çok
           seviyordu. Her tarafında çocukluğunun izlerini ta-
           şıyan bir yer, insanı nasıl mutlu etmez ki zaten?
           İşte bu köy babamın çocukluğunun arşiviydi. Ve
           bu köy onun çok sevdiği anne babasının yaşadığı
           yerdi. Dedem babama hasretle sarılırken:
               —  Bizim  hepinize  yetecek  kadar  sevgimiz
           var.  Hem  de  ziyadesiyle  var. Ama  torunumun,
           Arif’imin yeri başka tabi. Bu konuda bizi mazur
           görün, dedi.
                 Kocaman  bavulu  sürükleyen  annem  anca
           yetişmişti sarılma faslına. O da ninemin, dede-
           min elini öptü, onlara sarıldı. Dedem de ninem
           de annemi çok severdi. Ninem:
               — Hadi kızım, dedi. Yol yormuştur sizi. Acık-
           mışsınızdır  da.  Sevdiğin  yemeklerden  yaptım.
           İçeri girelim de afiyetle yiyin. Sonra da dinlenirsi-
           niz bir güzel. Babam:
               — Bu işte bir terslik yok mu? Benim bildiğim
           anneler  evlatlarının  sevdiği  yemekleri  yaparlar.
           Benim annemse benim değil de gelininin sevdiği
           yemekleri yapmış, dedi gülerek. Ninem:
               —  Oğlum,  ben  zaten  evladımın  sevdiği  ye-
                                        8
     	
