Page 9 - ATA YAYINCILIK Köyde Bir Yaz Tatili (10 Kitap)
P. 9
mutlu gözüküyordu. Çünkü babam da bu köyü çok
seviyordu. Her tarafında çocukluğunun izlerini ta-
şıyan bir yer, insanı nasıl mutlu etmez ki zaten?
İşte bu köy babamın çocukluğunun arşiviydi. Ve
bu köy onun çok sevdiği anne babasının yaşadığı
yerdi. Dedem babama hasretle sarılırken:
— Bizim hepinize yetecek kadar sevgimiz
var. Hem de ziyadesiyle var. Ama torunumun,
Arif’imin yeri başka tabi. Bu konuda bizi mazur
görün, dedi.
Kocaman bavulu sürükleyen annem anca
yetişmişti sarılma faslına. O da ninemin, dede-
min elini öptü, onlara sarıldı. Dedem de ninem
de annemi çok severdi. Ninem:
— Hadi kızım, dedi. Yol yormuştur sizi. Acık-
mışsınızdır da. Sevdiğin yemeklerden yaptım.
İçeri girelim de afiyetle yiyin. Sonra da dinlenirsi-
niz bir güzel. Babam:
— Bu işte bir terslik yok mu? Benim bildiğim
anneler evlatlarının sevdiği yemekleri yaparlar.
Benim annemse benim değil de gelininin sevdiği
yemekleri yapmış, dedi gülerek. Ninem:
— Oğlum, ben zaten evladımın sevdiği ye-
8