Page 60 - ATA YAYINCILIK Hem Okur Hem Yazarım (10 Kitap)
P. 60

Gerçekten heykelden çok bir maketti bu. Üstelik
          dünyanın herhangi bir yerinde inşa edilebilir ve kolaylık-

          la o bölgenin korunması sağlanabilirdi.

             — Sanırım aradığımızı bulduk, dedi kısık sesle. Sonra
          Sanem’e göstermek için Sofia’nın eseriyle birlikte hanga-

          rın öbür ucuna doğru ilerledi.
             O sırada Sanem de çok beğendiği bir resmi ince-

          liyordu. Grinin tonlarıyla boyanmış bu resmin ortasında

          küçük bir ada vardı. Ada öyle renkliydi ki insana sevinç
          veriyordu. Bu adada her şey doğaldı. Evler topraktan

          yapılmış, su için kuyular inşa edilmişti. İnsanlar hayvan-
          larla iç içe yaşıyor, çocuklar çamurdan heykeller yapı-

          yordu. Herkesin yüzü gülüyordu.

             Hayat dolu bu küçücük ada su birikintisiyle çevriliydi.
          Etrafını saran büyük karadan bu su ile ayrılıyordu. O

          büyük kara, adadan oldukça farklıydı. Renklere ve in-

          sandan başka canlılara rastlamak neredeyse imkânsızdı.
          Her yer binalarla, iş makinalarıyla, sanayi alanlarıyla,

          arabadan uçağa varana kadar çeşitli taşıtlarla doluy-

          du. İnsanların yüzü hiç gülmüyor, kimse birbiriyle konuş-
          muyordu. Betonlaşmış yüzleri, makineleşmiş hareketleriy-

          le çevrelerindeki binalardan ayırt etmek zordu insanları.


                                      59
   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65