Page 51 - ATA YAYINCILIK Hem Okur Hem Yazarım (10 Kitap)

“Bir yolu var mıdır acaba?” diye sordu gökyüzüne.
Yanıtı kendisi verdi: “Çocukları tertemiz bir doğayla bir-

likte cam kavanozlara koyup saklayalım.” Sonra aptal-
ca bir fikir olduğunu düşünüp kahkahalarla güldü. Ama

kafasının bir yanında aynı cümle dönüp duruyordu: “Ço-
cukları tertemiz bir doğayla birlikte cam kavanozlara

koyup saklayalım.”
Oturduğu yerde doğruldu. Ciddi bir tavır takınarak

“İyi de neden olmasın?” dedi. “Çocuklar bizim gibi değil.
Onlar taşla, toprakla oynuyor; çimenleri, ağaçları, hay-

vanları seviyor. Onlar güneşin, ayın, yıldızların keyfini
bizden iyi sürüyor.”

Kafasında kocaman bir ampul yanmış gibi gülümse-
di. Biraz durakladıktan sonra heyecanla yineledi: “Ka-

vanoza koyalım!”
Aklına gelenler onu öyle heyecanlandırdı ki yerin-

de duramıyordu. Kalkıp terasta yürümeye başladı. Bir o
yana bir bu yana hızlı adımlarla yürüyor, aklına gelen

şeyi nasıl heykelleştirebileceğini planlıyordu. Ne yapmak
istediğine emin olunca otele girip kâğıt kalem aldı. Ka-

fasındakileri kâğıda çizdi ve neler gerektiğinin bir lis-
tesini çıkardı. Şimdi sırada geceyi atlatmak vardı. Bu

heyecanla uyumak oldukça zor olacaktı.

50