Page 42 - ATA YAYINCILIK Hem Okur Hem Yazarım (10 Kitap)

nağı topraktır, biz insanlar neden dikiyoruz bu beton
yığınlarını?” dedi ne kadar zavallı olduğumuzu düşüne-

rek. “Toprak olmasaydı hiçbirimiz olmazdık. Biz canlıların

ihtiyacı olan bütün mineraller onda var.” diye düşündü.

“Hem hepimiz aslında ondan besleniyoruz. Onda
yetişen sebzeler, meyveler; ondaki otlarla beslenip bizi

besleyen koyunlar, inekler... O olmasaydı ne biz olurduk

ne de diğer canlılar olurdu.” dedi, sesli düşünüyordu.

Genelde böyle yapardı zaten. Sanki yanında bir tane
daha Ahmar varmış gibi düşündüklerini ona anlatır, onun

anlattıklarına da kendi yanıt verirdi.

Aslında isyan etmekte haksız da sayılmazdı. Binalar

o kadar yüksekti ki, güneşi görmek neredeyse imkânsızdı.
Sokakta 5-10 metre arayla dikilmiş birkaç ağaçtan baş-

ka yeşillik yoktu. Zaten kuş sesi duymayalı yıllar olmuştu.

Ahmar’ın başka bir dünyaya duyduğu özlem öyle

büyüktü ki yarışmanın konusuna uygun bir resim zaten
yıllardır kafasının içindeymiş gibi gözlerinde canlandı.

Ne yapacağını zaten biliyormuş da “Haydi yap!” de-

nilmesini bekliyormuş gibi hiç tereddüt etmeden tuvalin

karşısına geçip fırçayı aldı eline.

41