Page 5 - ATA YAYINCILIK Dedemin Masalları Öykü Dizisii (10 Kitap)

Bir ara uzaklardan gök gürültüsü duyulur gibi
oldu. Gelirken açık bir gökyüzü vardı. Şimdi ise
yüksek dağların tepelerinde yığın yığın bulut kü-
meleri oluşmaya başladı.

Üstümüzden geçen bulutların arasına giren
güneş bir açıyor, bir kapanıyor, bulutlarla oyna-

şıyordu. Derken güneş yorulmuş olacak ki bulut-
ların arasında dinlenmeye çekildi. Gökyüzünü
yorgan gibi siyah bulutlar kapladı.
Bu siyah bulutlar bir yandan oraya buraya

telaşlı telaşlı koşarken diğer yandan gökyüzün-
de ışıklarıyla yanıp sönerek yeryüzünü aydınla-
tan şimşekler çakıyordu. Bu aydınlığın arkasın-
dan çatırtılarıyla her yeri inleten gök gürültüleri
kulaklarımızı tırmalıyordu. Bütün bunlar şiddetli

bir yağmurun habercisiydi.
Babam,

– Huriye! Haydi çabuk ol! Islanmadan şu ke-
liğe girelim, dedi.

Annem ise,
– Bekir! Hele az kaldı. Tarlanın şu bölümünde-

ki otları da koparayım. Sen Çetin’i al. Keliğe git.
Ben arkanızdan yetişirim. Eğer yağmur yağarsa
her taraf çamur olur. Tarlaya bir daha giremem,
diyerek keliğe gitme işini savsaklıyordu.

2