Page 42 - ATA YAYINCILIK Dedemin Masalları Öykü Dizisii (10 Kitap)
P. 42

Babam anlattıkça ondaki çaresizliği gördüm.
          Ona sıcak bir şekilde,


             – Baba, gel eve gidelim, dedim.

             – Hayır! Şimdi gelemem.

             – Ben anneme anlatırım. O seni affeder. Sen
          gittikten sonra annem senin arkandan kötü hiç-

          bir  şey söylemedi. Baba, ne olur gel, diye ne
          kadar söylediysem babamı bizimle kalmaya

          ikna edemedim. Babam her şeyini kaybetmişti
          ama inatçılığını kaybetmemişti.

             Yanımdan ayrılırken sadece,

             – Yarın geleceğim. Bugün geldiğimi annene

          duyurma, dedi.

             Sonra da ayaklarını sürükleyerek karanlık so-
          kaklara doğru çekip gitti. Babam giderken arka-

          sından sadece bakakaldım.

             Ertesi gün bekledim. Babam gelmedi.

             Onu  şaşkınlık ve pişmanlıklarla sokak sokak
          aradım. Son olarak otobüs işletmesine gittim.

          Oradaki görevliler tarif ettiğim kişinin sabah ilk
          otobüsle buradan ayrıldığını söylediler.



                                      39
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47