Page 42 - ATA YAYINCILIK Dedemin Masalları Öykü Dizisii (10 Kitap)
P. 42
Babam anlattıkça ondaki çaresizliği gördüm.
Ona sıcak bir şekilde,
– Baba, gel eve gidelim, dedim.
– Hayır! Şimdi gelemem.
– Ben anneme anlatırım. O seni affeder. Sen
gittikten sonra annem senin arkandan kötü hiç-
bir şey söylemedi. Baba, ne olur gel, diye ne
kadar söylediysem babamı bizimle kalmaya
ikna edemedim. Babam her şeyini kaybetmişti
ama inatçılığını kaybetmemişti.
Yanımdan ayrılırken sadece,
– Yarın geleceğim. Bugün geldiğimi annene
duyurma, dedi.
Sonra da ayaklarını sürükleyerek karanlık so-
kaklara doğru çekip gitti. Babam giderken arka-
sından sadece bakakaldım.
Ertesi gün bekledim. Babam gelmedi.
Onu şaşkınlık ve pişmanlıklarla sokak sokak
aradım. Son olarak otobüs işletmesine gittim.
Oradaki görevliler tarif ettiğim kişinin sabah ilk
otobüsle buradan ayrıldığını söylediler.
39