Page 39 - ATA YAYINCILIK Çizgi Ötesi Serüvenler Dizisi (6 Kitap)

ğimizi söyledi. Kim gelmek ister ilk de-
neyim için deyince ben parmak bile kal-
dırmadan atladım minik sahneye doğru.
Benimle beraber iki kişi daha çıktı. On-
lar benden daha büyüklerdi. Basit bir çalış-
ma olması açısından, daha önce bildiğimiz
bir hikâyeyi, belli bir kısmından sonra
kendi cümlelerimizle oynamamızı isti-
yordu hoca. Oyun herkesin bildiği Kül-
kedisi masalından başka bir şey değildi.
Ben onca çirkinliğimle Külkedisi olmuştum.
Benimle beraber oyun oynamaya çıkan abla-
lardan biri üvey annem, diğer ağabey ise prens rolünü üstlenmişti.
Külkedisi’nin balodan sonra ayakkabısını kaybetmesi ile beraber
başlayacaktık. Ben ve rol arkadaşım prens ortada dans etmeye
başladık. Doğukan ağabey ise saatin on ikiyi vurduğunu anlatmak
için çalar saat gibi “dong dong” diye salonda bağırıyordu. Ben ise
saatin dong sesini sayarken gitmem gerektiği konusunda prense
kırk yalan söyleyip salonun arkasına doğru kaçtım. Prens ise el-
leri boş bir şekilde arkamdan bakakaldı. Fakat çok büyük bir gaf
yapmıştım. Kaçarken ayakkabımın, prensin biraz uzağında ayağım-
dan çıkması gerekiyordu. Fakat unutmuştum ayağımdan çıkarmayı.
Ben de o an aklıma gelen tek şeyi yapmaya karar verdim, son dong
sesini duyarken pabucumu çıkarıp sahneye, prense doğru fırlat-
tım. Maalesef, tam da sevgili prensin kafasına isabet ettirmiştim.
Prens ise sanki bu anı bekliyormuş gibi pis ayakkabıma sarılarak rol
kesmeye devam etti. Yaratıcı drama sınıfı gülmekten kırıldı, yer-
lerde süründü. Sanırım hoca bile bu kadar yaratıcı olmamızı bek-
lemediğinden ayakta alkışladı oyunumuzu. Anlayacağınız ilk günden

38