Page 37 - Mikro Kahramanlar

Poks üzgündü, başarılı olmak için bir şansı vardı ve

çok az kalmıştı. Etrafına baktı. Hiçbirinin akıntının na-
sıl işlediğini anlamadığını fark etti. Herkes o köşeden

diğerine savruluyor hâlâ ilerlemek için ekstra çabalar
gösterip tekrardan damarın köşelerine çarpıyorlardı.
“Belki de üçüncü olabilirim." diye düşündü, "Neden olmasın?”

deyip son gücüyle küçük ama belki de tek umudu olan akın-

tının içine girdi. Daha büyük bir akım bekleyecek zamanı

yoktu. Diğerleri de fark etmişti artık, onlar da teker teker

akımlara atlamaya başladılar.

Poks’un hâlâ yolu vardı. Gep’in ikinci bayrağı eli-
ne alıp etrafa hava attığını görebiliyordu. Sinirlendi,

onun yerinde kendisinin olması gerektiğini biliyordu.
Arkadan gelen daha büyük bir akıntıyı fark edip, içi-

ne girmek için kendini o tarafa var gücüyle savurdu.
Bu hareketi kimse öğretmemişti, belki de doğru de-

ğildi. Risk almıştı ama bunu yapmalıydı. Artık onunla
dalga geçmelerini istemiyordu.

Başarmıştı, büyük akımın içindeydi. Hızlıca bayrağa ulaş-
mayı umuyordu, çok az kalmıştı, bayrağa uzandı. Ama bayrağa

dokunamadan aniden dışarı savruldu, sonrasında gördüğü tek
şey karanlıktı.

36