Page 17 - ATA YAYINCILIK Belirli Gün ve Haftalar Öykü Dizisii (12 Kitap)
P. 17
ları, sağa sola zıplayan sincapları görünce
onlara biraz daha yakın olmak istedi. Yak-
laştı ve bir sincabın başını okşamak istedi.
Ama ne mümkün sincaba yaklaşmak! Sin-
caplar, kendilerine yaklaşmaya çalışan
Murat’a ters ters baktılar.
– Şimdi de utanmadan bize gülümsü-
yor musun? Ne hakla bizim barınağımız
olan ağaçlara zarar veriyorsun? Sen kolay
mı sanıyorsun bir ağacın yetişmesini, boy
verip dallarının uzamasını? Sen ağaçların
dallarını hiç acımadan kırdın, yapraklarını
da kopardın, deyince Murat şaşkına dön-
dü.
Bir sincabın kendisiyle konuşmasına mı
şaşırsın, yoksa okulda olanları bilmesine mi
şaşırsın bilemedi. Başını öne eğdi ve ilerledi.
Az ileride hıçkıra hıçkıra ağlayan bir küçük
fidanı gördü. Eğildi, onun da hâlini sordu.
– Neden böyle üzgünsün? Seni kim
böyle hıçkıra hıçkıra ağlattı? Canını mı
yaktılar yoksa?
16