Page 17 - ATA YAYINCILIK Belirli Gün ve Haftalar Öykü Dizisii (12 Kitap)
P. 17

ları, sağa sola zıplayan sincapları görünce

           onlara biraz daha yakın olmak istedi. Yak-

           laştı ve bir sincabın başını okşamak istedi.
           Ama ne mümkün sincaba yaklaşmak! Sin-

           caplar, kendilerine yaklaşmaya çalışan
           Murat’a ters ters baktılar.

                 – Şimdi de utanmadan bize gülümsü-

           yor musun? Ne hakla bizim barınağımız
           olan ağaçlara zarar veriyorsun? Sen kolay

           mı sanıyorsun bir ağacın yetişmesini, boy
           verip dallarının uzamasını? Sen ağaçların

           dallarını hiç acımadan kırdın, yapraklarını

           da kopardın, deyince Murat şaşkına dön-
           dü.

                 Bir sincabın kendisiyle konuşmasına mı

           şaşırsın, yoksa okulda olanları bilmesine mi
           şaşırsın bilemedi. Başını öne eğdi ve ilerledi.

           Az ileride hıçkıra hıçkıra ağlayan bir küçük
           fidanı gördü. Eğildi, onun da hâlini sordu.

                 – Neden böyle üzgünsün? Seni kim

           böyle hıçkıra hıçkıra ağlattı? Canını mı
           yaktılar yoksa?


                                        16
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22