Page 29 - ATA YAYINCILIK 4. Sınıflar Neşeli Matematik Öyküleri
P. 29
NEŞELİ
MATEMATİK 14
ÖYKÜLERİ
NE İÇİN?
Parayı çok seven merhametsiz bir adam varmış. Epeyce mala ve mülke sahip-
miş. Karşılıksız olarak kimseye bir damla su bile vermezmiş. Ama fayda umduğu
kişilerin karşısında iki büklüm olur, yapmadığı şaklabanlık kalmazmış. Günün bi-
rinde sokakta yürürken, pantolonuna sürtünen yedi yavru kedicik görmüş; yüzü-
nü buruşturmuş. “Uzaklaşın bakayım bit torbaları!” demiş ve kedicikleri iteklemiş.
Çevredeki kişiler, adama tepki göstermişler. Bu kötülüğünün karşılığını dünyada
görmesi dileğinde bulunmuşlar.
O günden sonra adam, ilginç bir şekilde yaptığı işlerden zarar etmeye başlamış.
Gelirleri neredeyse yarı yarıya düşmüş. Bunun sebebini düşününce, aklına iteklediği
kedicikler gelmiş. Kendi kendine şöyle düşünmüş:
“Gerçi kedileri sevmem ama gidip bu kedileri bulayım. İşlerim tekrar düzelene
kadar evin bahçesine bırakayım. Hizmetçilerime de tembihlerim, bakımlarını yap-
tırırım. İşim düzeldikten sonra tekrar sokaklara bırakırım.”
Adam, bu amaçla kedilerle karşılaştığı sokağa varmış. Sokakta oynayan çocuk-
ları görmüş. “Burada yedi yavru kedicik vardı. Nerede olduklarını biliyor musunuz?”
demiş. Çocuklar, hemen yanı başlarındaki bir evi göstermişler. Kediciklerin artık bu
evde kaldığını söylemişler. Adam, kapıyı çalmış ve kendini tanıtmış. Kediciklere
kendisinin bakmak istediğini belirtmiş. Bu işte bir iş olduğunu anlayan ev sahibi:
“Kesinlikle olmaz!” demiş. Adamın önerisini reddetmiş. Adam, bu kez kedileri ala-
bilmek için para önermiş. Önce her bir kedi için 5 lira öneren adam, teklifini 33’er
liraya kadar çıkarmış ve eklemiş: “Düşünsene! Bu kedilerin her birisi için 33’er lira
kazanacaksın. Yani 210+21=231 lira. Bence bu fırsatı kaçırma!” demiş.
Ev sahibi acı acı gülmüş ve son sözünü söylemiş: “Ne için istediğini bilmiyorum
ama bu evde sana verilecek kedi yok!”
27