Page 8 - 4. Sınıf Yazma Becerileri

KIRMIZI KALEM
KIRMIZI KALEM
– Yine mi uyanma vaktiiiii? Biri şu saati kapatsın!

Selin’in odası güne her sabah olduğu gibi aynı cümleyle başladı. Bu

sinirli ses; güneşin, yağmurun, karın neşesini bile kaçırıyordu. Minik kedi
Mari, yatağın altına kaçtı. Selin bu sesi duymadığı için şanslıydı. Neşeyle
kalktı. Çalar saatini kapattı. Çantasını hazırladı. Kahvaltıya koştu.

Selin odadan çıkar çıkmaz kırmızı kalem biraz daha söylendi. Sonra uyu-
maya devam etti. Onun neden mutsuz olduğunu kimse bilmezdi. Çünkü

kimseyle konuşmazdı.

Kırmızı kalem uykuya dalınca kurşun kalam herkesi etrafına topladı.

– Kırmızı kalemin neden böyle davrandığını biliyorum. Dün gece ağ-
ladığını duydum. Şöyle diyordu: “Selin maviyle gökyüzünü boyuyor, ye-
şille ağaçları, sarıyla güneşi, morla çiçekleri... Ben hiçbir resimde yokum.

Kırmızı ne işe yarar ki?”

Bu durumu çözeceklerdi. Bu geceki resim ödevinin yıldızı kırmızı ka-
lem olacaktı. Kitapları tarayıp en güzel kırmızıyı buldular. Kitabı Selin’in
göreceği şekilde masanın üstüne koydular.

Nihayet akşam oldu. Selin geldi. Çalışma masasına oturdu. “Ne çiz-
sem? Hımmm!” diyerek etrafa bakındı. Bu sırada Mari masanın üstüne

zıpladı. Selin “Şimdi olmaz tatlı kedicik!” diyerek onu aşağıya indirdi. Mari
inerken muhteşem kırmızının olduğu kitabı düşürdü. Kırmızı kalem dışın-
daki herkes heyecanlıydı. O her zamanki gibi asık yüzüyle dalgın dalgın

duruyordu. Selin eğildi. Kitabı aldı. Bu bir çocuk ansiklopedisiydi. Farklı
ülkelerdeki çocukların hayatını anlatıyordu. Selin kitabı karıştırdı. Her say-
fada da kocaman tebessüm etti. Ve kitabı kapattığında artık ne çizeceğini
biliyordu. Kalemlerin yüreği ağzındaydı. Selin ne çizecekti? Ve ne renk bo-

yayacaktı.

Selin önce kocaman bir dünya çizdi. Onu maviye boyadı. Dün-
yanın içine bir çocuk çizdi. Saçlarını güneşten yaptı. “Nerede benim
sarım?” diyerek neşeyle sarıyı eline aldı. Sonra çocuğa kocaman bir

kalp çizdi. “Hani benim sıcak, parlak, sevginin sembolü kırmızım?”
dedi. Kırmızı kalem kulaklarına inanamıyordu. “Buradayım! Hey,
o benim!” diyerek Selin’e doğru yuvarlandı. Selin kocaman kalbi

muhteşem kırmızıya boyadı. Kırmızı kalem ve bütün kalemler
çok mutluydu. O günden sonra kırmızı kalemin sinirli ya da üz-
gün olduğunu hiç kimse görmedi.

8 ??????4.4.3 - 4.4.4