Page 54 - ATA YAYINCILIK 3. Sınıf Gıcır Gıcır Türkçe
P. 54

Okuma Anlama


                                                                                                            2071
                                                                                   Akıllı Kalem

                                                                 Bir sonbahar günüydü. Okullar açılmış-

                                                                 tı. Nasıl olduysa okulun ilk günü kalemimi

                                                                 kaybetmiştim. Kendime de biraz kızmıştım.

                                                                 Kalemliğimi  dikkatli  bir  şekilde  toplamam

                                                                 gerekiyordu. Tam ödevime başlayacaktım

                                                                 ki kalemimin olmadığını fark etmiştim. İs-
                                                                 ter istemez kumbaramdan biraz para al-

                                                                 dım. Kırtasiyenin yolunu tuttum. Ağaçların

                                                                 kuruyan yaprakları dökülmüştü. Sokaklar,

                                                                 kaldırımlar kahverengi yapraklarla dolmuş-

                                                                 tu. Adım attıkça ayaklarımın altından çıtır

                                                                 çıtır ezilme sesleri geliyordu. Tam bu sı-
                                                                 rada yaprakların arasından parlayan bir

                                                                 şey gördüm. Eğilip aldım. Dışı yaldızlı, gri

                                                                 bir kurşun kalemdi. Üstelik hiç kullanılmamış

                                                                 gibi ucu sivriydi. Elimde kalemle etrafa ba-

                  kınmaya başladım. Sahibini görmeye çalışıyordum ama kimsecikler yoktu. Kırtasiyeye

                  gitmekten vazgeçtim. Eve döndüm. Ödevlerimi yapmaya başladım. O da ne? Yazım

                  o kadar güzelleşmiş ki! Bu akıllı bir kalem olmalı. İnanamayarak yeniden denedim. Ya-

                  zım inci gibi. Kesin, akıllı bir kalem bu. Kargacık burgacık yazımı güzelleştiriveriyor. O
                  sırada kapıdan giren anneme koştum sevinçle. Olan biteni hızlıca anlatmaya çalıştım.

                  Heyecandan nasıl anlattıysam, annemin hiçbir şey anlamadığı belliydi. Tüm olanla-

                  rı bu sefer tane tane anlattım. Defterimi gösterdim. Annem gülümsedi. “Bu yazı,

                  kalemin değil, senin eserin Ozan. Bir yıl daha büyüdün ve yazının güzelleşmesi çok

                  doğal. Hem bu kalemi yarın okulun kayıp eşya kutusuna koymalısın. Sahibi mutlaka
                  bulmak ister, değil mi?”.

                                                                                                    Hülya DAĞ





                                                                                                            53
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59