Page 162 - 2. Sınıf Gıcır Gıcır Türkçe
P. 162

Okuma Anlama



                                                                                                            5015




























                                                           Sorumluluk

                    O yaz köye, dayımların yanına gittim. Dayımın benimle yaşıt bir oğlu var.
                  Adı Nedim. Köyde Nedim’le birlikte erkenden kalkıp koyunları kıra otlatmaya

                  götürüyorduk. Komşu çocuklar da geliyordu. Hem koyunları otlatıyor hem de

                  oyunlar oynuyorduk. Bir gün yine kırda çocuklarla toplandık. Kendimizi oyuna

                  o kadar kaptırmışız ki akşam olmuş. Artık eve dönme zamanı gelmişti. Ama

                  koyunlar yoktu. Oyuna dalıp sorumluluklarımızı unutmuştuk. Koyunları hiçbir

                  yerde bulamadık. Çaresiz, eve döndük. Gecikmiştik. Evdekiler de merakla bizi

                  bekliyorlardı. Dayım koyunları yanımızda göremeyince takıldı:
                  - Ne o Erdinç, koyunları kurtlara mı kaptırdınız?

                  Heyecanım daha da arttı. Yavaşça:

                  - Eve dönmediler mi, diyebildim.

                  Dayımın yüzündeki gülümseme kayboldu. O gece dayım ve köydeki bütün kom-

                  şular el fenerleriyle koyunları aradılar. Nedim’le ben odamıza çıkıp yattık.
                  Sabahleyin yengemin kahkaha sesleriyle uyandım. Koyunlar avludaydı. Bizden

                  önce gelip ağıla girmişler ama oraya bakmak kimsenin aklına gelmemişti. Koyun-

                  ların bulunmasına en çok ben sevinmiştim.

                                                                                            Ahmet SADIKLAR





                                                                                                           161
   157   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167