Page 162 - 2. Sınıf Gıcır Gıcır Türkçe
P. 162
Okuma Anlama
5015
Sorumluluk
O yaz köye, dayımların yanına gittim. Dayımın benimle yaşıt bir oğlu var.
Adı Nedim. Köyde Nedim’le birlikte erkenden kalkıp koyunları kıra otlatmaya
götürüyorduk. Komşu çocuklar da geliyordu. Hem koyunları otlatıyor hem de
oyunlar oynuyorduk. Bir gün yine kırda çocuklarla toplandık. Kendimizi oyuna
o kadar kaptırmışız ki akşam olmuş. Artık eve dönme zamanı gelmişti. Ama
koyunlar yoktu. Oyuna dalıp sorumluluklarımızı unutmuştuk. Koyunları hiçbir
yerde bulamadık. Çaresiz, eve döndük. Gecikmiştik. Evdekiler de merakla bizi
bekliyorlardı. Dayım koyunları yanımızda göremeyince takıldı:
- Ne o Erdinç, koyunları kurtlara mı kaptırdınız?
Heyecanım daha da arttı. Yavaşça:
- Eve dönmediler mi, diyebildim.
Dayımın yüzündeki gülümseme kayboldu. O gece dayım ve köydeki bütün kom-
şular el fenerleriyle koyunları aradılar. Nedim’le ben odamıza çıkıp yattık.
Sabahleyin yengemin kahkaha sesleriyle uyandım. Koyunlar avludaydı. Bizden
önce gelip ağıla girmişler ama oraya bakmak kimsenin aklına gelmemişti. Koyun-
ların bulunmasına en çok ben sevinmiştim.
Ahmet SADIKLAR
161